به گزارش مرجع خبری بایرنی ها، کاپیتان پیشین تیم ملی آلمان معتقد است روحیه جمعی می‌تواند باعث موفقیت ملی‌شان شود.

تنها 9 ماه پیش از یورو ۲۰۲۴، تیم ملی آلمان باید شروع جدیدی داشته باشد. یولیان ناگلزمان وظیفه‌ی ایجاد تعادل، ثبات، پایداری، تداوم، سبک و چهره‌ی منحصر به فرد و همچنین بهره برداری از پتانسیل عظیم آنها (بازیکنان تیم ملی آلمان) را بر عهده گرفته است. اخیراً آلمان فاقد همه اینها بوده است.  محدودیت زمانی وجود ندارد. در جام جهانی قطر، ولید رکراکی با مراکش نشان داد که رهبران خوب می‌توانند در عرض چند ماه به موفقیت برسند. 

ناگلزمان برای این منصب نیز گزینه‌ای بالفطره به شمار می‌رفت؛ همان‌طور که برای سمت‌های پیشینش نیز گزینه‌ای قدرتمند بود. از زمانی که او هنوز به ۳۰ سالگی نرسیده بود و پس از خارج کردن هوفنهایم از منطقه سقوط و رساندنش به لیگ قهرمانان اروپا، مشخص شد که استعداد فوق العاده‌ای دارد. اما او هنوز ثابت نکرده است که می تواند یک تیم بزرگ را هدایت کند. او در لایپزیش به اثبات خود ادامه داد، اما فاصله‌اش با تیمی مثل بایرن مونیخ ثابت ماند. او در مونیخ، در بالاترین سطح فوتبال تجربه کسب کرد. این ممکن است به او در شغل فعلی (هدایت تیم ملی) کمک کند.

همچنین کار در بایرن مونیخ به او در مذاکراتش با اتحادیه‌ی فوتبال آلمان (DFB) کمک کرد. باشگاه خانگی من یکی از ۱۰ تیمی از آلمان، انگلیس، اسپانیا، ایتالیا و فرانسه است که توان پرداخت حقوق گزاف را دارد. در آنجا بهترین بازیکنان و مربیان، دو یا سه برابر درآمدی را که یک دهه پیش کسب می‌کردند، دریافت می‌کنند. هر کسی در یکی از این باشگاه‌ها موفق شود، دیگر یک فرد پردرآمد است. گفته می‌شود هانسی فلیک در زمان هدایت آلمان ۶‌.۵ میلیون یورو در سال حقوق دریافت می‌کرد. در همین حال گفته می‌شود که ناگلزمان برای هدایت تیم ملی سالانه ۴.۸ میلیون یورو دریافت می‌کند.

این خوب نیست؛ این مبلغ، پول زیادی به حساب می‌آید. شما نمی‌توانید در مورد پویایی اقتصادی و توزیع سرمایه در باشگاه‌هایی که برای  جذب بهترین بازیکنان و مربیان رقابت می‌کنند، کاری انجام دهید؛ اما اتحادیه‌های فوتبال مانند DFB نباید چنین دستمزدهایی را پرداخت کنند. پرداخت مبلغی بیش از ۲ میلیون یورو در سال ضروری نیست. این یک واقعیت است که تنها حدود ۱۰ تا ۱۵ مسابقه‌ی ملی در سال برگزار می‌شود. در یک تیم درجه یک، تعداد بازی‌ها سه یا چهار برابر است. در فاصله‌ی بین بازی‌ها، یک مربی ملی چهار تا شش هفته در زمین تمرینی حضور ندارد و نمی‌تواند به تمرین دهد.

فدراسیون فوتبال آلمان (DFB) نماینده‌ی باشگاه‌های آماتور، بوندسلیگای بانوان، داوران و جامعه‌ی هفت میلیونیِ خوبِ خود است. فدراسیون، مسئولیت سازماندهی فوتبال کودکان را بر عهده دارد و در حال نوسازی نحوه‌ی برگزاری مسابقات خود است. اما هدف اصلی DFB تشویق پیر و جوان به ورزش است. آنها وظیفه‌ای اجتماعی و آموزشی دارند. بدین ترتیب، وجود مردان و زنانی که به نسل آینده نیز فکر می‌کنند، مهم است؛ مانند سلیا ساسیچ، برنده دو بار عنوان قهرمانی اروپا برای تیم ملی بانوان، که سال گذشته به عنوان نایب رئیس بخش برابری و تنوع DFB انتخاب شد.

خدمت به DFB باعث افتخار است و حضور افرادی به عنوان سرمشق، برای جامعه ضروری است. مثل همیشه، بازگشت به گذشته‌ها به ما کمک خواهد کرد. سپ هربرگر، مردی که آلمان غربی را به قهرمانی در جام جهانی ۱۹۵۴ رساند، وظیفه‌ی تدریس در DFB را بر عهده گرفته بود. همچنین تصاویری از او وجود دارد که وی تکنیک صحیح - ضربات سر - را با استفاده "آونگ سر" (وسیله‌ای برای تمرین ضربات سر) نشان می‌دهد. در همین حال هلموت شون، که آلمان غربی را به قهرمانی جام جهانی در سال ۱۹۷۴ رساند، دوره‌های مربیگری را رهبری می‌کرد و در فدراسیون نیز سخنرانی کرده بود. هر دو، دو دهه به عنوان مدرس کلاس‌های تئوری فوتبال برای DFB کار کردند و هر دو با آلمان قهرمان جهان شدند. از سوی دیگر، قرارداد ناگلزمان به ۹ ماه محدود شده است. او پس از قهرمانی اروپا احتمالاً به حرفه باشگاهی خود ادامه خواهد داد.

شما نمی توانید زمان را به طور کامل به عقب برگردانید، اما چنین گمان می‌کنم که اندکی «بازگشت به ریشه‌ها» نمی‌تواند زیان‌آور باشد؛ همچنین به نزدیک شدن فوتبال به مرکز جامعه (گروه‌های درگیر) کمک می‌کند. بازیکنان می‌توانند این امر را تسهیل کنند. بهترین‌ بازیکنان بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون یورو در سال درآمد دارند؛ برخی حتی بیشتر. برای آنها مهم نیست که ۱۰۰ هزار یورو پاداش جام جهانی را دریافت کنند یا خیر. با کنار گذاشتن این پاداش‌ها، بازیکنان تیم ملی چیزی را به کشورشان بر می‌گردانند؛ کشوری که در وهله‌ی اول کار و سرمایه‌ی آنها را بدل گردانده بود.

همچنین با این کار، ایجاد پاداش یکسان و برابری میان جنسیت‌ها برای DFB آسان خواهد بود؛ چیزی که بلافاصله سیگنالی قوی به جامعه ارسال می‌کند و با توجه به موفقیت‌های زنان آلمان، که شامل صعود به فینال یورو 2022 نیز می‌شود، کاملاً سزاوار آن خواهند بود. این چیزی است که اعضای یک تیم ملی، چه بانوان و چه آقایان، می‌توانند به آن برسند. مردان آلمانی این شانس را دارند که سال آینده در یک تورنمنت با میزبانی آلمان، در فرصتی که تنها یک بار در زندگی‌شان وجود دارد، به هم‌وطنان خود (بازیکنان آلمان) افتخار کنند. برد ۲ بر ۱ اخیر مقابل فرانسه نشان داد که هواداران برای این کار آماده هستند. دورتموند مکان ایده آلی برای این جشن بزرگ بود.

این مهم است که کسانی که در راس فوتبال آلمان قرار دارند، قهرمانی در یورو را به عنوان سکویی برای پیشرفت فردی خود تلقی نکنند، بلکه به آن به عنوان یک هدف جمعی نگاه کنند.  اگر همه، «ما» را ارجمندتر از «من» قرار دهند، این احتمال وجود دارد که تیم ملی دوباره بتواند به دستاورد‌های بزرگ دست پیدا کند و به نظرم  این اتفاق خواهد افتاد.

ترجمه‌‌ی نوشته‌ی فیلیپ لام در وبسایت گاردین

معرفی کتاب تفاوت ظریف: بازیکنان فوتبال تجربیاتی مهم و جالبی برای ارائه دارند. فیلیپ لام، مردی که به تمام افتخارات ممکن دست یافته است، تصمیم می‌گیرد تا کتابی را تالیف کند؛ آن هم در دوران بازیگری‌اش. لام که مهارت استثنایی در فوتبال دارد، به مهم‌‌ترین سوالات علاقه‌مندان به فوتبال و فوتبالیست‌های آینده می‌پردازد و خاطرات دوران بازی خود را بازگو می‌کند. فیلیپ لام می‌گوید که چگونه با وجود قد کوتاه‌تر، با بلند قامتان می‌جنگد و آنها را شکست می‌دهد. فیلیپ از شکست می‌گوید، از برخاستن می‌گوید و اصلی‌ترین دلایل موفقیت خود را عنوان می‌کند. در مورد ستاره‌ای مثل فیلیپ لام، سوالات گوناگونی وجود دارد. این بازیکن آلمانی با اطلاع از این ابهام‌ها، سوالات گوناگون درباره‌ی خود را پاسخ می‌دهد. لام از نحوه‌ی تبدیل شدن به یک بازیکن بزرگ در فوتبال امروزی می‌گوید. از نظر او، تفاوت‌های ظریف اما متعددی وجود دارند که میان اسطوره‌ها و بازیکنان عادی اختلاف می‌اندازد. لام از سختی‌های راهش سخن می‌گوید. فوتبال آنقدرها هم ورزش ساده‌ای نیست؛ حداقل وقتی در بوندسلیگا بازی می‌کنید. لام به خوبی می‌داند که در فوتبال امروزی، رسانه‌ها مانند شمشیری دو لبه هستند و نمی‌توان به آنها اطمینان کرد. در نهایت، فیلیپ لام از غرور و افتخار نیز سخن می‌گوید. او از اصلی‌ترین انگیزه‌هایش برای موفقیت‌های بیشتر و بزرگتر می‌گوید. در نهایت، شما با قلم فیلیپ لام به سال‌های بازی او برخواهید گشت و حس و حال آن مسابقات و آن شکست‌ها و پیروزی‌ها را دریافت خواهید کرد.